Bij de paardenbloem hoeven we geen tekeningetje te maken. Wie kent die niet? Bij de eerste warme zonnestralen van maart komen de gekende gele bloemen massaal tevoorschijn in wegbermen, gazons, maar ook zelfs op de Brugse muren, stoepranden en bruggetjes.
In West-Vlaanderen noemt men de plant wel eens de “pisseblomme” of de “beddepisser” vanwege de diuretische eigenschappen. In het Frans heeft de plant een net iets eleganter klinkende naam: “le pissenlit” of “le dent-de-lion”.
De naam paardenbloem zal wellicht te maken hebben met de voorkeur die paarden hebben voor deze plant. Maar ook konijnen en andere dieren zijn er dol op.
In de vroege lente, als we met z’n allen bezig zijn ons lichaam te zuiveren – is dat zo? – komt de paardenbloem als geroepen. De geneeskrachtige en reinigende werking van paardenbloem is legendarisch. Al in de 15deeeuw wordt in het westen melding gemaakt van de geneeskundige toepassingen. Officinale betekent trouwens dat het vroeger erkend werd als werkzaam medicijn. Je zou bijna kunnen zeggen dat het een ‘kwaliteitslabel’ is.
Paardenbloem stimuleert de gal en de lever. Daarnaast is het een antilithicum, wat betekent dat het de vorming van galstenen voorkomt.
Paardenbloem stimuleert ook de spijsvertering en is, zoals reeds gezegd, vochtafdrijvend.
Wil je meer weten over de toepassingen van paardenbloem, lees dan eens het artikel “De geneeskracht van paardenbloem” op de website van Mens en Gezondheid.
Wil je meer weten over de toepassingen van paardenbloem, lees dan eens het artikel “De geneeskracht van paardenbloem” op de website van Mens en Gezondheid.
Recente wetenschappelijke onderzoeken hebben aangetoond dat paardenbloem mogelijks kan ingezet worden bij de behandeling van sommige kankers. De eerste positieve resultaten in het laboratorium hebben geleid tot meer gesubsidieerd wetenschappelijk onderzoek. Een volgende stap is onderzoek bij proefdieren en mensen. De resultaten bij patiënten moeten worden afgewacht voordat met meer zekerheid over de werkzaamheid van paardenbloemen uitspraken gedaan kunnen worden.
De bladeren, bloemen en wortels zijn allen eetbaar, echter de stengels zijn het minst eetbaar. Het sap uit de stengels is licht giftig. Van maart tot juni zijn de bladeren te plukken lekker in salades maar ze hebben een licht bittere smaak. Er zitten veel bitterstoffen in, met name bij de oude bladeren in de zomer.
De paardebloem speelt ook een merkwaardige rol in oude gebruiken en volksgeloof. Veel mensen geloven dat deze planten het weer of de toekomst van iemand kunnen voorspellen. Ook rookten boeren vroeger hun huis en stallen uit met paardebloemen, om hun boerderij te reinigen van onzuiverheden. Het bekendste bijgeloof over paardebloemen is een wens doen tijdens het weg blazen van de pluizen. Als je de pluizen weg kan blazen, zal je wens uit komen. Wie heeft als kind nooit het spelletje gespeeld waarbij je de pluizen moest wegblazen al zeggende: “Ze houdt van mij… ze houdt niet van mij, ze houdt van mij … ze houdt niet van mij…”?
Ik in ieder geval wel, en de uitkomst van het spel laat zich raden…
Ik in ieder geval wel, en de uitkomst van het spel laat zich raden…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten