Pinksterbloem - Cardamine pratensis

Pinksterbloem - Cardamine pratensis

Vanaf nu wordt het moeilijk, om niet te zeggen onmogelijk, om de voorjaarsbloeiers bij te benen. Met het mooie weer vandaag zijn weer een aantal soorten massaal gaan bloeien.
Onder andere de pinksterbloem. Ze doet haar naam geen eer aan want het is nog bijlange geen Pinksteren. 

De pinksterbloem, Cardamine pratensis is een zaadplant uit de kruisbloemenfamilie en van het geslacht Cardamine. De plant wordt ook wel eens verkeerdelijk koekoeksbloem en kievietsbloem genoemd.

Cardamine komt mogelijk van het Griekse cardamine of cardemon, waarmee bedoeld werd " een naar sterkers smakende plant".  Cardamine kan echter ook zijn afgeleid van het Griekse Cardis (hart) en Damao (temperen of verzachten). Het kruid werd vroeger namelijk gebruikt bij hartkwalen en kon de pijn verzachten. Pratensis betekent " in weiden groeiend".

Bij de Germanen was de pinksterbloem gewijd aan Freya die we kunnen zien als de (Germaanse) goddelijke moeder.  De Duitse benaming Muttergottesblume (moeder van God-bloem) herinnert ons hier nog aan.

Een andere benaming voor de pinksterbloem is schuimkruid. Deze bijnaam ontleent de plant aan het schuimbeestje (Philaenus spumarius). Dit diertje is een cicade waarvan de larve leeft in een schuimnest in de oksels van de bladeren dat doet denken aan speeksel.

Van april tot mei, nog voor de bloei, zijn de malse, jonge bladeren van de pinksterbloem geschikt voor salades, kruidensoepen en eenpansgerechten. Vanaf juni worden de bladeren bitter.

Van april tot juni kunnen de bloemknoppen door kruidenkwark, kruidenboter of pesto gemengd worden. De Bloemen zijn geschikt als mild-scherpe eetbare decoratie. De bloemstengels zijn van april tot juni een pittige toevoeging in groentengerechten, ovenschotels en soepen.

De plant smaakt tuinkersachtig tot bitter.

(bron: "Eetbare wilde planten" ISBN 978-90-77463-25-3)

Volksgeloof en de pinksterbloem.

In Duitsland zou degene die de bloem plukte samen met woning en al door de bliksem worden getroffen. In sommige delen van Frankrijk werd deze voorjaarsbloem gevreesd omdat men dacht dat adders erg op deze bloem gesteld waren. Als men de bloem plukte zou men binnen een jaar worden gebeten. Bij folkloristische voorjaarsfeesten werd rond Pinksteren uit de jonge meiden van het dorp een 'Pinksterblom', ook wel Pinksterbruid gekozen. Zij liep dan daarna opgesierd met bloemen en sieraden zingend en bedelend door het dorp.