Vroeg in het voorjaar zie je het sneeuwklokje vaak al bloeien als een eerste teken van de in aantocht zijnde lente. Volgens een sprookje was er een strijd tussen Koning Winter en Heer Lente. Beiden dachten aanspraak te maken op de eer om peter te zijn over deze kleine bloempjes. Koning Winter doopte haar Sneeuwbloem en hij nam het tere bloempje in zijn ijskoude handen, zodat de blaadjes blank als sneeuw werden, maar Heer Lente noemde het bloempje Lenteklokje en al spelend kleurde hij de randen der bloemblaadjes met een licht tintje groen. Eindelijk troffen Koning Winter en Heer Lente een schikking, waarbij zij akkoord gingen met de naam Sneeuwklokje.
Op verschillende plaatsen in de stad, in plantsoenen en langs de vesten, zijn er sneeuwklokjes te vinden. Dat is ondermeer het geval in het Astridpark en langs de Gentpoortvest.
De wetenschappelijke naam Galanthus nivalis is afgeleid van de Griekse woorden 'gala', dat melk betekent, en 'anthos', dat staat voor bloem; nivalis (Latijn) betekent sneeuw.
Let op: Het sneeuwklokje is giftig, zowel blad, bloem als bol. De bollen zijn rijk aan alkaloïden en wekken braken en diarree op.
Een aantal jaren geleden werd uit het Kaukasische sneeuwklokje (Galanthus woronowii) de stof Galantamine geïsoleerd. Tegenwoordig wordt die stof synthetisch geproduceerd, maar ze komt ook voor in de bollen van sommige soorten narcissen, en ook wel, maar in een lage concentratie, in de ons bekende sneeuwklokjes. Die stof wordt tegenwoordig gebruikt in de behandeling van de ziekte van Alzheimer en sommige andere vormen van dementie. De stof geneest de ziekte niet, en is ook niet in staat om de achteruitgang helemaal te stoppen, maar kan wel het proces vertragen.
 |
| Sneeuwklokje
(Bron o.a.: https://www.ecolonie.eu/nl/projecten/plant-van-de-maand/sneeuwklokje-galanthus-nivalis)
|
1 opmerking:
zo prachtig (y) een mens leert veel bij. dank je wel
Een reactie posten